VAROLUŞÇULUK varoluşun özden önce geldiğini ve özü sürekli olarak yarattığını ileri süren felsefe öğretisi. Daha açık bir deyişle, varoluşçuluk (egzistansiyalizm), insanın kendi varlığını kendisinin yarattığını ileri süren bir öğretidir.
Alman düşünürü Martin Heideger (1899-1976), Danimarkalı düşünür Soeren Kierkegaard'ın (1813-1855) gizemci düşüncelerinden yararlanarak bu öğretiyi ortaya attı (1927). Bu öğreti insanın kişisel anlamını değerlendirmeye ve yaşama sürecinde kendi seçmesi gerektiğini yasallaştırmaya çalıştığı için maddeci düşünürler arasında bile idealizm eğilimi olanlar tarafından tutuldu ve kısa sürede bütün dünyaya yayıldı.
Ancak çok geçmeden iki kampa ayrıldı ve Gabriel Marcerin (1889) önderliğinde Tanrıcı varoluşçuluk, Jean-Paul Sartre’ın (1905-1980) önderliğinde Tanrısız varoluşçuluk adını alarak gelişmeye başladı.