YEMEN Arap Yarımadası’nın güneyinde bölge. Eski çağdan bu yana üzerinde yaşamış krallıklarla adı kutsal din kitaplarında ve tarihlerde geçer. Eskiçağın önemli Yemen krallıkları Mina Krallığı (kuzeyde), tahminen İÖ 11. yüzyılda kurulan Saba Krallığı (ortada), Kataban Krallığı (güneybatıda) ve Hadramut Krallığıdır (güneyde).
Misk ve amber üretimi ve başta bunlara dayalı olarak Hint, Afrika ve Akdeniz ülkeleriyle yapılan ticaretle zenginleşen ülke İs 1. yüzyılda Himyerilerin egemenliğine girdi. Onlardan sonra 6. yüzyılda Etyopyalılar (521-575), sonra Sasaniler tarafından işgal edilen Yemen 628’den sonra İslam İmparatorluğu’nun bir eyaleti durumuna geldi.
9. yüzyıldan itibaren Yemen’in değişik bölgeleri, Bağdat Halifeliğinden büsbütün bağımsız olarak değişik krallıklarca yönetildi. Ilımlı bir Şiiliği benimsemiş olan Alevi Zeydi imamları kuzeyde bir krallık kurarak (893) bin yılı aşkın süreyle burada 1962’ye kadar hüküm sürdüler.
Taiz ve kıyı ovası Sünni kaldı. Osmanlılar Yemen kıyılarını (1517) ve Aden’i (1538) ele geçirdiler ve uzun süre bölgeye egemen oldular. 1871’de San’a’yı işgal ettikten sonra Yemen’i bir Osmanlı vilayeti yaptılar. 1839’da İngilizler Aden’i Osmanlıların elinden aldılar. Sonra bütün Yemen üzerinde protektora kurdular.
Ülkenin kuzeyi Birinci Dünya Savaşı’ndan sonra Osmanlı İmparatorluğu’nun çökmesi üzerine Zeydi imamları tarafından yönetildi. Zeydi imamlarının kuzeyde kurdukları bağımsız Yemen İmamlığı, 1962’de yapılan hükümet darbesi ile Yemen Arap Cumhuriyetine dönüştü.