VAKIF dar anlamda bir din kurumunun ya da hizmetinin sürüp gitmesini sağlamak amacıyla resmi bir senede ve belli koşullara bağlı olarak bırakılan mülk ya da para; geniş anlamda, tüzel kişiliğe sahip olmak üzere bir malın belirli bir amaca hizmet için ayrılması.
Vakıf, İslam hukukunun en gelişmiş kurumlarından biridir. İslam hukukunda vakıflar yoksulları yararlandırmak ya da kamu hizmeti görmek üzere kurulur. Evlatlar lehine de vakıf yapılabilir. Osmanlı döneminde; özellikle camilerin bakım ve hizmetini ya da hastanelerin işletilmesini sağlamak amacıyla yapılmış vakıflar pek çoktur. Bu vakıflar günümüzde Vakıflar Genel Müdürlüğü’nce yönetilmekte ya da denetlenmektedir.
Kamu yararına vakıflar 90 sayılı yasa ile Türk hukukuna da girmiştir. Bu vakıflar kamu görevi niteliğinde olan hizmetler yapmak üzere gerçek ve tüzel kişiler tarafından kurulur. Bir vakfın kamuya yararlı sayılabilmesi için gelirinin yüzde 80’i, genel ve özel katma bütçeli dairelerin görevlerine giren işleri yapmaya ayrılmış olmalıdır.
Düzenlenen vakıf senedi asliye mahkemesince tescil edilir. Vakıflar Genel Müdürlüğü'ne merkez siciline kaydedildikten sonra Resmi Gazete ile ilan olunur. Türk Eğitim Vakfı gibi kurumlar bu şekilde kurulmuştur.