ÜZÜM asma adıyla bilinen tarım bitkisinin meyvesi. Asmaya “asma çubuğu”, “üzüm çubuğu” ya da “üzüm kütüğü” gibi adlar da verilir. Asmalarda üzüm “salkım” denilen üzüm öbekleri halinde bulunur; her üzüm tanesi kısa bir sapcıkla salkım sapına, salkım sapı da dala bağlıdır.
Asmanın türüne göre salkımlar değişik biçimlerde (büyük, küçük, değişimi, kısa, saçaklı, top, vb.) olur; salkım biçimlerine bakılarak üzümün türü ve çeşidi anlaşılabilir. Çeşitli renklerde (beyaz, sarı, yeşil, pembe, siyah vb.) olabilen üzümün zar gibi ince ya da biraz kalınca bir kabuğu, sulu-etli bir özü ve genellikle çekirdekleri vardır.
Üzümün öz kısmının yaklaşık yüzde 80’ni sudur; geri kalan kısmı çeşitli maddelerden (şeker, madensel tuzlar, tanen, vitaminler, boya maddeleri vb.) oluşmuştur; boya maddeleri en çok kabuk kısmında bulunur. Çekirdeksiz üzümler de vardır. Üzümün kalitesi ve tadı türüne göre değişik olur.
Asmalar ya da üzüm çubukları, çok bakım isteyen ve özellikle hastalıklardan korunması gereken bir tarım bitkisidir; değişik iklim ve toprak koşullarına göre çeşitli asma türleri kullanılır. Bugün üç binden çok asma türü vardır. Üzüm üreticiliği yapan ülkeler, bu asma türlerinden kendileri için en uygun olanlarını seçerler.
Türkiye, üzüm üreticiliği yapılan en eski (İÖ 4000 yılları) ülkelerden biridir. Bugün de, çok yüksek ve çok kurak yöreler dışında, Türkiye’nin hemen her yöresinde üzüm üretilir. Türkiye’de yetiştirilen üzüm çeşitleri 70’in üstündedir. Özellikle çekirdeksiz üzüm (Ege Bölgesi) üretilir ve bu üzüm türü, Türkiye’nin dışsatım ürünleri arasında önemli bir yer tutar. Üzüm yararlı bir besin ve önemli bir sanayi maddesidir, taze ya da kuru üzüm olarak bol miktarda tüketildiği gibi, üzüm suyundan da pekmez, ağda, sirke, şarap, ispirto ve rakı yapılır; ayrıca şıra olarak meyve suyu gibi de içilir.