TUNÇ ÇAĞI Bakır Çağının ardından gelen maden çağı dönemi. Bu çağ, yerleşik yaşamın önceki buluşlarına (tarım, çömlekçilik, dokumacılık vb.), daha etkili silahların yapılmasını, taş ve ağacın daha iyi kullanılmasını sağlayan, değişik nitelikte çeşitli aletlerin ortaya çıkmasını ve daha ince süs eşyalarının yapılmasını olanaklı kılan bakır ve kalay alaşımının (tunç) bulunmasıyla başlar (İÖ 3500 dolayları).
Bu çağı niteleyen başlıca aletler ve araçlar şunlardır: Figürlü heykelcilik; kılıç, mızrak, balta, kama, ok, topuz, miğfer, zırh, kalkan, bilezik, kolye, yüzük ve küpeler; çok kuplu, derin oyulmuş, oluklu ya da yuvarlak çıkıntılı kaplar; boyalı vazolar.
Bu çağda Anadolu’da kent devletleri kuruldu, kentler surlarla çevrildi, ordular oluşturuldu. Anadolu’da Tunç Çağıyla ilgili en önemli kalıntılar Alacahöyük’te ve Alişar’da ortaya çıkarıldı.