TARIM insanlara yararlı bitkiler yetiştirmek amacıyla toprak üzerinde yapılan çalışmaların tümü. Tarım, en önemli geçim kaynaklarından biridir. İlk insanlar, doğal olanakların elverdiği ölçüde, toplayıcılık ve avcılık yaparak geçimlerini sağlıyorlardı. Zamanla bazı bitkileri üretmeye ve bazı hayvanları da evcilleştirmeye başladılar; böylece yerleşik yaşam ve uygarlık başlamış oldu.
İlk tarım etkinlikleri insan gücüne dayanıyordu ve çok ilkel bir düzeyde ve sınırlı olarak yapılıyordu; daha sonra bu alanda hayvan gücünden ve geliştirilmiş bazı araçlardan (bel, kürek, çapa, saban vb.) yararlanıldı. İnsanoğlunun ürettiği en eski tahıl ürünleri buğday ve arpadır; bunları çavdarla yulafın üretimi izlemiştir. Daha sonra bu ürünlerin türlerinde ve üretiminde önemli gelişmeler elde edildi.
Bu alanda, özellikle 18. yüzyıldan sonra büyük değişme ve gelişme sağlandı: Patates, şeker pancarı, şekerkamışı, mısır gibi yeni bitkilerin üretimine geçildi; bilim ve tekniğin tarıma uygulanması sonucunda birim alandan elde edilen verim büyük ölçüde arttırıldı; tarımla uğraşanların eğitimine ve öğretimine önem verildi; üreticiler örgütlendi.
Günümüzde, özellikle sanayileşmiş ülkelerde tarım tam anlamıyla teknik ve bilimsel bir nitelik kazanmıştır: Ekim, dikim, ilaçlama, gübreleme ve ürün kaldırma işlerinin bütünüyle makinelerle yapılması; yapay gübre kullanımının ve sulamanın yaygın bir duruma getirilmesi; yapılan bilimsel araştırmalar sonucunda tohumların ve ürün türlerinin iyileştirilmesi; barajlar, kanallar, artezyen kuyuları vb. yoluyla kurak yörelerin tarıma açılması; üretilen ürünlerin bozulmadan uzun zaman saklanabilmesi; vb.
Tarımsal etkinliklerle sadece besinler (tahıl, meyve, sebze vb.) değil, giyecek (pamuk, keten vb.) ve yapı gereçleri ile çeşitli hammaddeler (kereste, selüloz, kauçuk vb.) hayvansal ürünler (yün, deri, ipek vb.) de elde edilmektedir.