SIRBİSTAN (Sırpça Srbija) Yüzölçümü 88.361 km2, nüfusu 6,982 milyon, başkenti Belgrad. Morava, Sava ve Tuna ırmaklarının geçtiği Sırbistan’ın hemen her yöresi tarıma elverişlidir. En çok tahıl ve sanayi bitkileri üretilir. 6. yüzyılda Sırbistan’a yerleşen Sırplar Bizans’ın etkisi altında 9. yüzyılda Hıristiyan oldular. 11. yüzyılda ilk Sırp Krallığı kuruldu.
14. yüzyılda en parlak dönemini yaşayan Sırbistan, Kosova Savaşı’ndan (1389) sonra Osmanlı İmparatorluğu’na katıldı. Zaman zaman baş gösteren ayaklanmalara karşın Osmanlı egemenliği 1815 yılına kadar dört yüzyıldan fazla sürdü.
1815’te Miloş Obrenoviç, Osmanlı himayesini kabul etmekle birlikte Sırbistan’ın bağımsızlığını elde etti. 1856 Paris Antlaşması, Sırbistan’a Osmanlı Devleti tarafından tanınan hakların garanti altına alınmasını sağladı. 1876 Bosna-Hersek Ayaklanmasında Sırbistan da başkaldırdı, ancak isyan bastırıldı.
İki yıl sonra 1878 Berlin Antlaşması ile kesin olarak bağımsızlığa kavuştu, 1882’de de krallık oldu. Sırbistan Krallığı 1912-1913’te Osmanlıları, 1913’te Bulgarları yenerek sınırlarını genişletmeyi başardı. 1. Dünya Savaşı’nda Alman ve Bulgar işgaline uğrayan ülke savaştan sonra Sırp, Hırvat ve Sloven Krallığı adını aldı (1918). Devletin adı 1929’da Yugoslavya’ya dönüştürüldü ve 1. Aleksandır Yugoslavya kralı ilan edildi.
Yeni krallıkta Sırpların üstünlük kazanması Hırvatların hoşnutsuzluğuna yol açtı. Ülke 2. Dünya Savaşı’nda Alman işgaline uğradı. Savaştan sonra sosyalist rejim kurulunca Sırbistan da diğer bölgeler gibi bir federe cumhuriyeti oldu.