SİLİS oksijenli silisyum (SO2) bileşiklerinin genel adı. Minerallerin pek çoğunda bulunur; amorf ya da billurlu pek çok çeşidi vardır. Kuvars ya da kaya billuru, piramitlerle sona eren altıgen prizmalar halinde bulunur ve silisin en yaygın türüdür. Safken renksiz ve çok sert olan bu maddenin yoğunluğu 2,65’tir.
Piezoelektrik nitelik taşır. Tridamit, 870 derecede oluşur ve altıgen sistemde billurlaşır. Yoğunluğu 2.30’dur. Kristobalit, 2,35 yoğunluğunda bir silis türüdür; 1475 derecenin üstünde kararlıdır, 1715 derecede ergir.
Billurlu ya da amorf doğal silislerden başka yapay yoldan iki çeşit silis elde edilir: Silis camı, cam görünümünde saydam bir maddedir. Kuvarsın ergitilmesi ve oluşan ağdalı sıvının soğutulmasıyla elde edilir. Cam gibi saydam, ancak camdan çok dayanıklıdır; silis jelleri, bir asidin bir alkali silikat çözeltisine etkimesi sonucunda elde edilen az ya da çok sulu bir silis türüdür: Sanayide pek çok alanda kullanılır.
Silis çok kararlı bir maddedir, sıcaklıkla ayrışmaz. Elektrik fırınında oksijenini verip yerine karbon alarak karbür oluşturur (SİC). Yüksek sıcaklıkta da maden oksitlerle birleşerek silikatları verir.
Silisin doğal türlerinin özel kullanım alanları vardır: Kuvars, bazı optik camların yapımında, akik bazı sert cisimler için havan yapımında, kumtaşı kaldırım ve değirmen taşı yapımında, silis kumu ise porselen, çini ve cam yapımında kullanılır.