SENDİKA aynı meslekte çalışanlarca, ortak çıkarlarını korumak amacıyla kurulan meslek kuruluşu. İşçi sendikaları ve işveren sendikaları olmak üzere ikiye ayrılır. Aslında birer dernek olan bu kuruluşlar, isteklerini gerçekleştirmek için grev ve lokavt gibi mücadele araçlarına sahip olmaları açısından derneklerden ayrılırlar.
Türkiye’de sendikalar 1963 yılında çıkarılan 274 sayılı Sendikalar Kanunu ve 275 sayılı Toplu İş Sözleşmesi Grev ve Lokavt Kanunu ile düzenlenmiştir. Sendika kurmak serbesttir. Sendika kurulduktan sonra tüzüğü ve yöneticilerin adları idari makamlara bildirilir. Bir sendikaya yalnız, aynı meslekten olanlar girebilir. Sendikalar siyasetle uğraşamaz. Değişik iş kolundaki sendikalar birleşerek bir konfederasyon oluşturabilirler.
Her iş yerinde bir işçi sendikası temsilcisi bulunur. Temsilci işyerinde sendika üyelerinin mesleki çıkarlarını korur. Bu nedenle işverene karşı, diğer işçilere göre daha sıkı asal kurallarla korunur. Sendikalar ticaretle uğraşamaz, ancak üyelerinin gereksinimi için konut ve tüketim kooperatifleri kurabilir, dinlence yerleri açıp işletebilir.
Sendikalar üyelerden alınan ödentilerle giderlerini karşılar. Üye ödentileri doğrudan doğruya işverence ücret ödemeleri sırasında kesilip yetkili sendikaya ödenir.
Aynı iş kolunda çalışan işverenler de ortak çıkarlarını korumak için sendika kurabilirler Bunların amacı her şeyden önce çalışma yaşamıyla ilgili toplantılarda ve toplu iş sözleşmelerinde işvereni temsil etmek ve çalışma barışını sağlamakta yardımcı olmaktır. Türkiye’de birkaç işçi sendikası konfederasyonu bulunmasına karşın bir tane işveren sendikaları konfederasyonu vardır.