SATÜRN Güneş sisteminde altıncı gezegen. Sekendiz. Zühal. Son yıllarda gönderilen uzay sondalarıyla bu dev gezegen hakkında çok ilginç bilgiler edinilmiştir. Gezegene doğru gönderilen ilk sonda “Pioneer 11” Eylül 1979’da gezegenin dış atmosfer bulutlarının 21.000 km kadar yakınından geçti. Pioneer 11’den daha mükemmel ikinci bir sonda (Voyager 1) Kasım 1980’de gezegenin 124.000 km yakınından geçerek değerli bilgiler gönderdi.
Sondaların gönderdiği resimlerden elde edilen bilgilere göre Satürn’ün halkaları sanıldığından daha karmaşık yapıdadır. Dünya’dan başlıca dört halka halinde görünen Satürn halkalarının gerçekte ondan fazla olduğu ve her birinin de yüzlerce daha ince halkadan oluştuğu anlaşılmıştır. Büyük bir olasılıkla buzla kaplı büyük kayalardan oluşan cisimler gezegenin çevresinde hızla dönmekte ve uzaktan kesintisiz bir halka biçiminde gözükmektedir. Halkaların kalınlığı çapına göre çok azdır: 250.000 km çapa karşılık 1 km kalınlık.
Satürn’ün iç yapısına gelince, o da Jüpiter gibi güneşten aldığı enerjiden daha fazla enerji yaymaktadır. Bunun Satürnü oluşturan kütlelerin farklı dönüşünden doğduğu sanılmaktadır. Satürn’ün iç yapısı için de, son verilere dayanılarak şu varsayım öne sürülmektedir: Satürn’ün içinde Dünyanınkinin 2 katı büyüklüğünde, ancak kütlece onun 1520 katı olan küçük bir demir ve kaya çekirdeği vardır. Bu çekirdeğin üzeri içten dışa doğru katı, sıvı ve gaz halinde hidrojenle kaplıdır. Bunların üzerinde de yine hidrojenden ve helyumdan oluşan 300 km kalınlığında bir atmosfer bulunmaktadır. Bu atmosferde buz, amonyak ve amonyum sülfürden oluşan bulutlar yüzmektedir.