SAGA İskandinav efsane ve anlatılarının genel adı. Başlangıçta saga, günlük dilde anlatılan basit ve kısa öyküler halindeydi. 13. yüzyılın ilk yarısında özellikle İzlanda’da gelişerek en mükemmel bir biçime ve dolgunluğa kavuştu. Sonra gittikçe gerileyerek önemli olayları veren tekdüze bir anlatıya dönüştü.
Sagalar üç gruba ayrılır:
1) İzlanda olaylarını anlatan (İslendingabok) ve 1120-1294 arası İzlanda tarihini veren (Sturlungasaga) sagalar;
2) Norveç krallarının seferlerini ve çalışmalarını anlatan sagalar (Heimskringla);
3) Başka İskandinav ülkelerinde geçen olayları ve Grönland’a yapılan en eski yolculuğu anlatan sagalar (Kızıl Erik sagası).
Eski sözlü anlatım geleneği ortadan kalkınca, eski kahramanlık şiirlerinden esinlenmiş yeni bir saga türü ortaya çıktı ve şiirsel fanteziler aldı yürüdü; Volsunsaga gibi efsane sagaları böyle yapıldı.