RESİM yazma, çizme, boyama sanatı ve bu sanat türünün ürünleri. Resim ve resim sanatı çok geniş kapsamlı bir kavramdır: bu kavram dar anlamda, güzel sanatların bir kolunu temsil eder. Resim ve fresk yapma sanatı. İlk yapılan resimler mağara duvarlarına (Altamira vb.) yapılmıştır ve başlangıcı tarihöncesi çağlara kadar uzanır. Bu alanda kullanılan en eski boyayıcı maddeler, kireçleşmiş kemikler ve yağ ya da reçine ile ezilmiş çeşitli renkte topraklar idi.
Çok daha sonraları, dünyanın çeşitli yerlerinde (Akdeniz Bölgesi, Uzakdoğu vb.) ince alçıyla siyah duvarlara yapılan resimlerde, sonradan eklenen lacivert taşı mavisi ve bakır yeşiliyle birlikte yine bu temel boyayıcı maddeler kullanılmıştır. Zamanla bal mumlu, ve tutkallı boyalar kullanılmaya başlandı; kamış kalemlerden sonra, hayvan kılından yapılmış fırçalar ortaya çıktı; Mısır ve İtalya’da resim sanatı alanında büyük gelişmeler oldu.
Tahta panolar üstüne portre yapma sanatı doğdu; fresk sanatında üstün eserler yaratıldı; tutkallı ve yumurtalı boya giderek yerini inceltici olarak kullanılan çeşitli yağlara bıraktı ve tahta panolar yerine “tuval” kullanılmaya başlandı.
Resim yaparken genellikle keten ya da kenevir tuval kullanılır; ancak keten tuval, kenevir tuvalden daha kullanışlıdır: Bir çerçeveye gerilen ya da duvara tespit edilen tuvale kola ile alçı ya da tebeşir, karıştırılıp sürülür; bu ilk tabaka emicidir, bu nedenle, ponzayla temizlendikten sonra üzerine bir kat beziryağı ile saf ya da hafif renkli üstübeç çekilir; tuvalin kuruma süresi altı ay kadardır.
Eskiden her ressam kendi malzemesini kendisi hazırladı; günümüzde ressamlar, malzemelerini hazırlanmış olarak piyasadan almaktadırlar: Piyasada iki katlı, çok güzel tuvaller vardır; boyalar da, 19. yüzyılın başından bu yana, sınai olarak hazırlanmaktadır; paletler ve fırçalar da öyledir.
Resim yaparken geniş paletler, yassı ve yumuşak fırçalar kullanılır; bu fırçalar boy boydur, ancak ayrıntıları belirtmek için ince bir kalem fırçası da bulundurmak gerekir. Çok sık kullanılan beyaz boya paletin ortasına ve sıcak renkler bir yana, soğuk renkler öteki yana konur. Ortalama olarak on renk kullanılır: Beyaz, siyah, sarı, doğal ya da yanmış toprak rengi, karmen kırmızısı,vermiyon (zincifre), limon sarısı, Prusya mavisi, zümrüt yeşili.
Gerektiğinde bu boyalar, bir boya çanağında terebentin ve ketenyağı gibi incelticilerle karıştırılıp inceltilir. Bazı sakıncaları (sararmak vb:) olmakla birlikte, resmi korumak ve ona parlaklık vermek için, tamamlanmış olan tablolar bir süre sonra verniklenir. Ancak renklerine göre, bir tabloyu, verniklemeden önce, en az altı ay kurumaya bırakmak doğru olur; bu arada donuklukları gidermek için rötuş verniği yapılır.