PLASTİK MADDELER biçim ya da kalıp verilebilen sentetik maddeler. Plastik adı, Yunanca kalıplama anlamına “plastikos”tan gelir. Hepsinin kimyasal temeli makromoleküllerden ibaret yüksek polimerlerdir. Polimerlerse, aynı türden moleküllerin bir, iki ya da üç boyutlu zincirlenmesiyle dev moleküller halinde biçimlenir.
Bu biçimdeki dev molekülleri elde etmek için çeşitli yöntemler (basınç, sıcaklık, kimyasal tepkime) ve hammadde olarak mineral maddeler (kireçtaşı, petrol, taşkömürü, doğal gaz, vb.) ve selüloz kullanılır. Plastik maddeler, başlıca iki kategoriye ayrılır: Sıcaklıkta yumuşayanlar ve sıcaklıkta sertleşenler.
Sıcaklıkta yumuşayanlar da, üçüncü bir ağsı polimer eklenerek sertleşenlere dönüştürülebilir. Plastik maddeler, yakın yılların ürünleridir. Buna karşın çok büyük bir gelişme ve dev bir sanayi konusu olmuşlardır. Bunda, onların taşıdığı üstün nitelikler (hafiflik, dayanıklılık, kalıplanma kolaylığı, vb.) başrolü oynamıştır.
Plastik maddelerin kullanılmadığı alan kalmamış gibidir: Mobilyadan süs eşyasına, ambalaj kağıdından kutu ve şişeye (polietilen), elektrik yalıtkanlarından çeşitli köpüklere (poliüretan, polistiren), plaktan (polivinil) saydam panolara (pleksiglas), dokuma ipliğinden (poliamit) mutfak eşyasına (teflon) kadar yüzlerce çeşit eşya, plastik maddeden yapılmaktadır.
Öyle ki teknelerin yelkenleri artık bezden değil plastikten, hatta küçük teknelerin gövdeleri de plastikten yapılmaktadır. Birçok alet ve makinede, tahtadan yapılan kısımların yerini tamamen plastikler almıştır. Bu bakımdan yaşadığımız çağa hiç duraksamadan “plastik çağı” denebilir.