MÜDERRİS yüksek öğretim hocası, profesör. Günümüzde kullanılan profesör sözcüğü yerine, Farsça öğretim yapan İran medreselerinde “hace” ve Arapça öğretim yapan İslam ülkeleri (Selçuklu, Osmanlı, Bağdat, Şam, Mısır vb.) medreselerinde “müderris” terimi kullanılırdı.
Bu terimin, ilk medresenin açıldığı 10. yüzyıldan sonra ortaya çıktığı sanılır. Başlangıçta müderrislik resmen verilmiş bir san ya da derece değildi. El kitapları çıktıktan sonra, medreselerde ders vermek bazı kurallara bağlandı ve müderris olabilmek için belli bir öğrenim görmek koşulu getirildi.
Medreselerde din dersleri okutan öğretmenlerle bilim dersleri okutan öğretmenlerin hepsine müderris dendi. Osmanlılarda, Tanzimat’tan sonra kurulan yüksek öğretim kurumlarında çalışan öğretim görevlilerine yine müderris dendi ve bunlar müderris muavini (bugün doçent), müderris (bugün profesör) sanları altında akademik derecelere ayrıldı.