MİRAS bir kimsenin ölümü ile varislerine geçen malların, hakların ve borçların tümü. Ölen kimsenin malvarlığının bir bütün halinde ya kanunen ya da kendisinin sağlığında yaptığı ölüme bağlı bir tasarrufla belirlediği bir ya da birden çok kimseye geçmesi.
Bu geçiş ölüm olayı üzerine meydana gelir. Ölüm olayı, ölenin mal varlığına giren ve miras yolu ile geçmeye elverişli olan taşınır, taşınmaz mallar üzerindeki mülkiyet hakları, irtifak, rehin hakları gibi bütün hakların ve borçların mirasçılara geçmesi için yeter.
Ölenin bıraktığı taşınır ve taşınmaz malların hepsi ile alacak ve borçlarının tümüne tereke denir. Kapitalist rejimlerde miras hakkı temel haklardandır. Mülkiyet hakkının bir parçası olarak titizlikle korunur. Sosyalist rejimler, kişiler arasındaki fırsat eşitliğini bozduğu gerekçesiyle miras hakkını ya hiç kabul etmez ya da sınırlı olarak kabul eder.
Türk hukuku herkesin miras hakkına sahip olduğunu, miras hakkının ancak kamu yararı amacıyla ve kanunla sınırlanabileceğini kabul eder. Mirasın bölüşülmesinde mirasçıların kimliği ve alacakları pay Türk Medeni Kanunu ile belirlenmiştir (md. 439-448).
Buna göre birinci derecede mirasçılar ölenin çocuklarıdır ve mirastan eşit şekilde pay alırlar. Çocuk (ve onun çocukları) yoksa mirasçı ana ve babadır. Ana ya da baba sağ değilse onların çocukları, yani ölenin kardeşleri ve kardeş çocuklarıdır.
Bunların hiç biri yoksa mirasçı büyük ana ve büyük babadır, eğer bunlar sağ değilseler her derecede çocuklarıdır. Bunların da bulunmaması durumunda miras devlete kalır.
Ölenin eşi varsa eş çocuklarla birlikte, çocuk yoksa ölenin ana ve babası ve onların mirasçıları ile birlikte mirasçı olur. Çocuklarla birlikte mirasçı olan eş dilerse terekenin dörtte birinin mülkiyetini, dilerse yarısının intifa hakkını alabilir.