MENŞUR bir rütbe, memuriyet ya da dirlik verilen bir kimseye, halife ya da hükümdar tarafından yollanan ferman. Fatimilerde kimlik belgelerine, Eyyubilerde ise resmi yazılara da “menşur” denirdi.
Bu sözcüğün anlamı zamanla değişikliğe uğradı. Osmanlılarda vezirlik, beylerbeyliği gibi rütbelerin ya da serdarlık görevinin verilmesine ilişkin olan fermana menşur deniyordu. Menşurlar nişancı paşa ile reisülküttap tarafından yazılır ya da onaylanırdı.
Menşurda, menşur sahibi tanıtılarak bu konudaki padişah buyruğu açıklanır, menşura konu olan hizmetlerin iyi yapılması istenir ve yanlış davranışlardan sakınılması salık verilirdi.
Bu sözcüğün anlamı zamanla değişikliğe uğradı. Osmanlılarda vezirlik, beylerbeyliği gibi rütbelerin ya da serdarlık görevinin verilmesine ilişkin olan fermana menşur deniyordu. Menşurlar nişancı paşa ile reisülküttap tarafından yazılır ya da onaylanırdı.
Menşurda, menşur sahibi tanıtılarak bu konudaki padişah buyruğu açıklanır, menşura konu olan hizmetlerin iyi yapılması istenir ve yanlış davranışlardan sakınılması salık verilirdi.