MADAGASKAR Afrika Kıtasının doğusunda, Hint Okyanusu'nda devlet. Yüzölçümü 587.04l km2, nüfusu 25,57 milyon, baskem1 Antananarivo. Madagaskar büyük bir adadır (Türkiye’nin dörtte üçü kadar). Mozambik Kanalı ile ana karadan ayrılan ada, üzerinde volkanik dağların da bulunduğu yüksek bir plato durumundadır. Doğu kıyısında dar bir ova şeridi, batıda ise yer yer çukur alanlar bulunur.
Ada tümüyle tropikal iklimin etkisi altında olup sıcaktır. Yükseltiye bağlı olarak iç kesimler ise ılımandır. Güneydoğudan esen alizeler nedeniyle iki kıyı arasında yağış oranı açısından büyük farklılık vardır. Rüzgar alan doğu kıyıları çok yağış alır (3.500 mm) ve yoğun bir orman örtüsüyle kaplıdır. Batı kıyıları ise rüzgarların daha kuru olması nedeniyle doğuya göre az yağış alır (Majunga’da 1.560 mm) ve bu kesimde orman azdır. Arazi daha çok savanlarla ve fundalıklarla kaplıdır. Yüksek yerlerse genellikle çıplak ve verimsiz topraklardan oluşur.
Madagaskar halkı Malaya-Endonezya kökenlilerle Arap ve Afrika kökenlilerin bir karışımıdır. 8 etnik grup içinde sayıca kalabalık olanlar Merina (Hova), Betsileo, Betsimisaraka ve Sakalava gruplarıdır. Az sayıda da Fransız, Hintli, Çinli ve göçmen bulunur. Ancak bunların tamamının toplamı yüz bini bulmaz. Halkın çoğunluğu kırsal kesimde yaşar (yüzde 85). Nüfusun yoğun olduğu kesimler başkent Antananarivo yöresindeki yüksek yaylalar ile çeşitli kıyı bölgeleridir (Tamatave, Majunga, Diego-Suarez).
Madagaskar’da halkın başlıca geçim kaynağı tarımdır. Sulanabilen alanlarda halkın temel yiyecek maddesi olan pirinç ve yine başlıca yiyecek maddelerinden olan manyok ve mısır yetiştirilir. Elverişli alanlarda zebu cinsinden sığır üreticiliği yapılır. Ticari ürünlerden kahve, şeker kamışı, vanilya, karanfil başlıca dışsatım ürünleridir. Kısıtlı olanaklarla yapılan balıkçılık da bir ek gelir kaynağıdır. Yeraltı zenginliği olarak kromit, mika, grafit, uranyum ve değerli taş yataklar bulunur.
Sanayi az gelişmiştir. Ulaşım Yetersizliği de sanayinin gelişmesini ve kalkınmayı güçleştirmektedir. Madagaskar halkının etnik yapısına ve konuştuğu dile (Malagazca) bakılınca Endonezya halkı ile büyük benzerlikler görülür. Buna göre adaya ilk göç dalgalarının Afrika'dan değil Endonezya adalarından (Sunda) geldiği anlaşılmaktadır. Sonradan bunlara Arabistan’dan ve Afrika’dan kölelik ten kaçarak gelenler eklenmiştir. 16. yüzyılın başlarında Portekiz, İngiliz ve Fransız sörnürgeciler yerli krallıklar arasındaki çekişmeleri körükleyerek adaya egemen oldular.
19. yüzyılda da ada tamamen İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra bağımsızlık hareketi güçlendi. 1947’de patlak veren ayaklanma Fransız hükümetince kanlı bir şekilde bastırıldı (80.000 ölü). Herşeye karşın bağımsızlık hareketleri durulmadı ve 1958’de yapılan referandum sonucunda Fransız Milletler Topluluğu içinde Madagaskar Cumhuriyeti’nin kurulması kabul edildi.
1960’ta tam bağımsızlık ilan edilerek Philibert Tsiranana başkan seçildi. 1972’ye kadar ülkeyi yöneten Tsiranana bu tarihte yönetimi askerlere devretmek zorunda kaldı. Askerler arasındaki iktidar mücadelesi sonucunda 1975 yılında bir Devrim Konseyi kurularak sosyalist nitelikte bir demokratik halk cumhuriyeti ilan edildi. Yeni hukümet devletleştirme hareketlerine girişti, ayrıca sosyalist ülkelerle ilişkileri de güçlendirdi.
Ada tümüyle tropikal iklimin etkisi altında olup sıcaktır. Yükseltiye bağlı olarak iç kesimler ise ılımandır. Güneydoğudan esen alizeler nedeniyle iki kıyı arasında yağış oranı açısından büyük farklılık vardır. Rüzgar alan doğu kıyıları çok yağış alır (3.500 mm) ve yoğun bir orman örtüsüyle kaplıdır. Batı kıyıları ise rüzgarların daha kuru olması nedeniyle doğuya göre az yağış alır (Majunga’da 1.560 mm) ve bu kesimde orman azdır. Arazi daha çok savanlarla ve fundalıklarla kaplıdır. Yüksek yerlerse genellikle çıplak ve verimsiz topraklardan oluşur.
Madagaskar halkı Malaya-Endonezya kökenlilerle Arap ve Afrika kökenlilerin bir karışımıdır. 8 etnik grup içinde sayıca kalabalık olanlar Merina (Hova), Betsileo, Betsimisaraka ve Sakalava gruplarıdır. Az sayıda da Fransız, Hintli, Çinli ve göçmen bulunur. Ancak bunların tamamının toplamı yüz bini bulmaz. Halkın çoğunluğu kırsal kesimde yaşar (yüzde 85). Nüfusun yoğun olduğu kesimler başkent Antananarivo yöresindeki yüksek yaylalar ile çeşitli kıyı bölgeleridir (Tamatave, Majunga, Diego-Suarez).
Madagaskar’da halkın başlıca geçim kaynağı tarımdır. Sulanabilen alanlarda halkın temel yiyecek maddesi olan pirinç ve yine başlıca yiyecek maddelerinden olan manyok ve mısır yetiştirilir. Elverişli alanlarda zebu cinsinden sığır üreticiliği yapılır. Ticari ürünlerden kahve, şeker kamışı, vanilya, karanfil başlıca dışsatım ürünleridir. Kısıtlı olanaklarla yapılan balıkçılık da bir ek gelir kaynağıdır. Yeraltı zenginliği olarak kromit, mika, grafit, uranyum ve değerli taş yataklar bulunur.
Sanayi az gelişmiştir. Ulaşım Yetersizliği de sanayinin gelişmesini ve kalkınmayı güçleştirmektedir. Madagaskar halkının etnik yapısına ve konuştuğu dile (Malagazca) bakılınca Endonezya halkı ile büyük benzerlikler görülür. Buna göre adaya ilk göç dalgalarının Afrika'dan değil Endonezya adalarından (Sunda) geldiği anlaşılmaktadır. Sonradan bunlara Arabistan’dan ve Afrika’dan kölelik ten kaçarak gelenler eklenmiştir. 16. yüzyılın başlarında Portekiz, İngiliz ve Fransız sörnürgeciler yerli krallıklar arasındaki çekişmeleri körükleyerek adaya egemen oldular.
19. yüzyılda da ada tamamen İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra bağımsızlık hareketi güçlendi. 1947’de patlak veren ayaklanma Fransız hükümetince kanlı bir şekilde bastırıldı (80.000 ölü). Herşeye karşın bağımsızlık hareketleri durulmadı ve 1958’de yapılan referandum sonucunda Fransız Milletler Topluluğu içinde Madagaskar Cumhuriyeti’nin kurulması kabul edildi.
1960’ta tam bağımsızlık ilan edilerek Philibert Tsiranana başkan seçildi. 1972’ye kadar ülkeyi yöneten Tsiranana bu tarihte yönetimi askerlere devretmek zorunda kaldı. Askerler arasındaki iktidar mücadelesi sonucunda 1975 yılında bir Devrim Konseyi kurularak sosyalist nitelikte bir demokratik halk cumhuriyeti ilan edildi. Yeni hukümet devletleştirme hareketlerine girişti, ayrıca sosyalist ülkelerle ilişkileri de güçlendirdi.