KOYUN memelilerin geviş getirenler takımından küçükbaş hayvan (Ovis). Başı gövdesine göre ufak bacakları ince, postu sık ve uzun tüylüdür. Boynuz ve kuyruk biçimi ırklara göre değişir. Erkekleri boğum boğum kıvrık boynuzlu olur, dişileri genellikle boynuzsuzdur. Erkeğine koç, birçok kez doğurmuş yaşlı dişisine marya, yavrusuna kuzu, bir yaşındaki gençlerine toklu denir.
Koyunun birçok yabani türü vardır. Argali (O. vignei), Kanada koyunu (O. canadensis), vb. Evcil koyun (Ovis aries) yukarıda anılan ilk üç yabani koyun türünden ve bunların çaprazlanmasından türemiş olup yeryüzünde birçok ırkı vardır.
Evcil koyun ırkları arasında en önemlisi yün verimi çok yüksek olan “merinos” ırkıdır. Türkiye’de az olan merinos ancak güney Marmara Bölgesinde yetişebilmektedir. Türkiye’de yaygın yerli ırklar kıvırcık, dağlıç ve karamandır. Bundan başka dar alanlarda yetiştirilen bazı yerel ırklar daha vardır: Sakız, ivesi, tuj, karakaya, çandır, imroz, vb.
Koyun kurak iklim hayvanıdır, ekin ve sığır yetiştirmeye elverişli olmayan verimsiz topraklarda, bozkırlarda rahatlıkla yetiştirilebilir. Koyunun etinden, sütünden, yününden, derisinden, gübresinden yararlanılır.
Koyunun birçok yabani türü vardır. Argali (O. vignei), Kanada koyunu (O. canadensis), vb. Evcil koyun (Ovis aries) yukarıda anılan ilk üç yabani koyun türünden ve bunların çaprazlanmasından türemiş olup yeryüzünde birçok ırkı vardır.
Evcil koyun ırkları arasında en önemlisi yün verimi çok yüksek olan “merinos” ırkıdır. Türkiye’de az olan merinos ancak güney Marmara Bölgesinde yetişebilmektedir. Türkiye’de yaygın yerli ırklar kıvırcık, dağlıç ve karamandır. Bundan başka dar alanlarda yetiştirilen bazı yerel ırklar daha vardır: Sakız, ivesi, tuj, karakaya, çandır, imroz, vb.
Koyun kurak iklim hayvanıdır, ekin ve sığır yetiştirmeye elverişli olmayan verimsiz topraklarda, bozkırlarda rahatlıkla yetiştirilebilir. Koyunun etinden, sütünden, yününden, derisinden, gübresinden yararlanılır.