KOMÜN batılı ülkeler içinde başta Fransa olmak üzere çeşitli devletlerde en küçük yönetim birimi. Türkiye'deki muhtarlıkla benzer bir yönetim birimidir. Bir muhtar (belediye başkanı) ve ihtiyar kurulu (belediye meclisi) tarafından yönetilir ve tam bir kamu tüzel kişiliğine sahiptir.
Halk komünü, 1958 yılında Çin’de kurulan ve bir ya da birkaç köyün birleşmesiyle meydana gelen büyük kolektif tarım işletmesidir. Bütün Çin’de her biri 7.000-8.000 köylüden oluşan 75.000 kadar halk komünü bulunmaktadır. Komünlerde her ailenin konutu ve aileye ait ufak bir arazi parçası özel mülkiyettedir.
Sonra komün bünyesinde birçok aileden meydana gelen üretim kolunun kullandığı koşum hayvanlarından, donatım ve yapılardan oluşan ortak tarım mülkiyeti gelir. Toprak da bu düzeyde ortak mülkiyete girer. Üçüncü derecede komün çapında geniş bir kolektif mülkiyet söz konusudur ki, buna atölyeler, ağır tarım alet ve makineleri, bakım örgütü, ulaştırma araçları, ticaret ve kredi kurumları girer.
Devletin komünlere bıraktığı ya da verdiği işletmeler varsa bunlar kamu mülkiyeti, yani devlet malı niteliği taşır. Komünlerde “herkese emeğine göre” pay verilir. Emekse herkesin gücüne ve uzmanlığına göre derecelere ayrılır. Yaşlıların, kadınların, çocukların emeği de buna göre değerlendirilir. Bu duruma göre kişinin ortak mülkiyetin kazancından alacağı pay başkalarınınkinden az ya da çok olabilir, ancak fark en azla en çok arasında 3-4 katı aşmaz.
Halk komünü, 1958 yılında Çin’de kurulan ve bir ya da birkaç köyün birleşmesiyle meydana gelen büyük kolektif tarım işletmesidir. Bütün Çin’de her biri 7.000-8.000 köylüden oluşan 75.000 kadar halk komünü bulunmaktadır. Komünlerde her ailenin konutu ve aileye ait ufak bir arazi parçası özel mülkiyettedir.
Sonra komün bünyesinde birçok aileden meydana gelen üretim kolunun kullandığı koşum hayvanlarından, donatım ve yapılardan oluşan ortak tarım mülkiyeti gelir. Toprak da bu düzeyde ortak mülkiyete girer. Üçüncü derecede komün çapında geniş bir kolektif mülkiyet söz konusudur ki, buna atölyeler, ağır tarım alet ve makineleri, bakım örgütü, ulaştırma araçları, ticaret ve kredi kurumları girer.
Devletin komünlere bıraktığı ya da verdiği işletmeler varsa bunlar kamu mülkiyeti, yani devlet malı niteliği taşır. Komünlerde “herkese emeğine göre” pay verilir. Emekse herkesin gücüne ve uzmanlığına göre derecelere ayrılır. Yaşlıların, kadınların, çocukların emeği de buna göre değerlendirilir. Bu duruma göre kişinin ortak mülkiyetin kazancından alacağı pay başkalarınınkinden az ya da çok olabilir, ancak fark en azla en çok arasında 3-4 katı aşmaz.