KASİDE en az on beş, en çok yüz beyit uzunluğunda olabilen ve genellikle büyüklere övgü için gazel biçiminde ve aruz vezniyle yazılan tek uyaklı uzun nazım.
Arap edebiyatından Türk divan edebiyatına geçmiştir. Zorluğu, ilk beyitte benimsenen uyağın sona kadar her beytin ikinci dizesinin sonunda tulturulabilmesindedir.
Kasidenin ilk beytine matla, son beytine makta, en güzel beytine ise beytül kasid denir. Tam bir kaside altı bölümden oluşur: Nesib, tegazzül, girizgah, medhiye, fahriye tac, dua.
Kasideler padişahları, devlet büyüklerini övmek için yazıldığından bunları yazan ozanlara armağanlar verilirdi. Divan edebiyatında en başarılı kaside örneklerini Nefi vermiştir.