ISPARTA Akdeniz Bölgesi’nin Göller yöresinde il ve aynı ilin merkezi olan kent. İlin yüzölçümü 8.933 km.2, ilçeleriyle birlikte nüfusu 433.830. Isparta ili yer yer çukur alanlarla, (ovalar ve göller) bunları çevreleyen dağlardan ve tepelerden oluşan engebeli bir yöredir.
İlin kuzeydoğusunda boydan boya Sultan Dağları yükselir. Bunların biraz batısında Anamas (Güllüce) Dağı (2.388 m.) ve Dedegül Dağı (2.992 m.) bulunur. Bu iki dağ sırası arasında Yalvaç - Şarkikaraağaç Ovası ile Beyşehir Gölü’nün kuzey ucu yer alır.
İlin ortasındaki büyük çukurda Eğridir Gölü, güneybatı sınırında da Burdur Gölü bulunur. İl merkezi, Isparta il topraklarının güneybatı kenarına yakındır. Isparta Akdeniz Bölgesi’nde olmakla birlikte iç kesimde bulunduğundan kara iklimi özellikleri taşır. Yıllık yağış ortalama 600 mm.’nin üstündedir. Ortalama sıcaklık en çok 23.2, en az 18 derecedir.
Isparta ilinde tarım önemli bir yer tutar (yüzde 30). En çok tahıl (buğday, arpa), baklagiller (nohut, fasulye), şeker pancarı, elma, haşhaş, gül üretilir.
İl merkezi Isparta kenti, Akdağ’ın ön tepelerinin kuzey eteğinde ve kendi adını taşıyan ovanın güney kenarındadır. Çevresi meyve ve gül bahçeleriyle kuşatılmıştır. Aksu’nun bir kolu olan Isparta Suyu kentin içinden geçer.
Kent 14. yüzyılın sonlarına doğru Hamitoğullarından alınarak Osmanlı topraklarına katılmıştır. Kentteki başlıca anıtlar (cami, bedesten) Osmanlı döneminden kalmadır.
İlin kuzeydoğusunda boydan boya Sultan Dağları yükselir. Bunların biraz batısında Anamas (Güllüce) Dağı (2.388 m.) ve Dedegül Dağı (2.992 m.) bulunur. Bu iki dağ sırası arasında Yalvaç - Şarkikaraağaç Ovası ile Beyşehir Gölü’nün kuzey ucu yer alır.
İlin ortasındaki büyük çukurda Eğridir Gölü, güneybatı sınırında da Burdur Gölü bulunur. İl merkezi, Isparta il topraklarının güneybatı kenarına yakındır. Isparta Akdeniz Bölgesi’nde olmakla birlikte iç kesimde bulunduğundan kara iklimi özellikleri taşır. Yıllık yağış ortalama 600 mm.’nin üstündedir. Ortalama sıcaklık en çok 23.2, en az 18 derecedir.
Isparta ilinde tarım önemli bir yer tutar (yüzde 30). En çok tahıl (buğday, arpa), baklagiller (nohut, fasulye), şeker pancarı, elma, haşhaş, gül üretilir.
İl merkezi Isparta kenti, Akdağ’ın ön tepelerinin kuzey eteğinde ve kendi adını taşıyan ovanın güney kenarındadır. Çevresi meyve ve gül bahçeleriyle kuşatılmıştır. Aksu’nun bir kolu olan Isparta Suyu kentin içinden geçer.
Kent 14. yüzyılın sonlarına doğru Hamitoğullarından alınarak Osmanlı topraklarına katılmıştır. Kentteki başlıca anıtlar (cami, bedesten) Osmanlı döneminden kalmadır.