HASAN bin El SABBAH (1056 - 1124) İranlı din adamı, Haşhaşi ya da Fedaiyyun denen tarikatın kurucusu. Çocukluğu ve gençliği hakkında fazla bilgi yoktur. Serüvenlerle dolu yolculuklar yaptığı, Nizamülmülk zamanında Selçuklu sarayında ve sonra Mısır’da Fatimilerden Halife Muntasır’ın yanında görev aldığı bilinmektedir.
Muntasır’dan sonra başlayan hilafet kavgasında Mustalı’ye karşı Nizar’ın yanında yer alınca, Mısır’dan ayrılmak zorunda kaldı.
Nizar lehinde propagandaya girişti ve kendini tamamen dine vererek koyu bir tarikatçı oldu. İran’da Kazvin yakınındaki Alamut Kalesi’ni ele geçirerek oraya yerleşti (1090). Bu nedenle kendisine Şeyhülcebel de denir.
Fedaileriyle çevreye korku saldığı, hatta aralarında Selçuklu Veziri Nizamülmülk ile Selçuklu Sultanı Melikşah’ın da bulunduğu birçok kişiyi zehirlettiği söylenir.
Muntasır’dan sonra başlayan hilafet kavgasında Mustalı’ye karşı Nizar’ın yanında yer alınca, Mısır’dan ayrılmak zorunda kaldı.
Nizar lehinde propagandaya girişti ve kendini tamamen dine vererek koyu bir tarikatçı oldu. İran’da Kazvin yakınındaki Alamut Kalesi’ni ele geçirerek oraya yerleşti (1090). Bu nedenle kendisine Şeyhülcebel de denir.
Fedaileriyle çevreye korku saldığı, hatta aralarında Selçuklu Veziri Nizamülmülk ile Selçuklu Sultanı Melikşah’ın da bulunduğu birçok kişiyi zehirlettiği söylenir.