GÜNEY AFRİKA Afrika’nın güneyinde devlet. Yüzölçümü 1.133.800 km2. nüfuu 56,72 milyon, Başkentler: Cape Town, Pretorya, Bloemfontein.
Doğal Ortam: Güney Afrika’nın yüzey şekilleri genel olarak düzlük ve alçaktır. Ülkenin yalnız doğusu ve güneyinin bir bölümü dağlıktır. Kuzey ve batıda Kalahari Çölü uzanır. Ülkenin en büyük ırmağı Orange’dır. Batı bölgesinin savanlarla kaplı olmasına karşın, doğu kesimi çok yağış aldığından bitki örtüsü daha zengindir. İklim genelde tropikal iklimdir. Yalnız güneydeki Kap Bölgesi’nde Akdeniz iklimi görülür.
Nüfus, ülkenin güney ve doğu bölgelerinde yoğundur. Güney Afrika halkını dört etnik gurup oluşturur. Beyazlar, Asyalılar, Melezler ve Siyahiler. Yönetim ve ekonomik güç azınlıkta olmalarına karşın Beyazların elindedir.
Günümüzde ırk ayırımı (Apartheid) Güney Afrika’da hala sürmektedir. Nüfusun % 70’ini oluşturan Siyahiler, beyazlar tarafından her türlü sosyal haklardan yoksun olarak tarım alanında çalıştırılmaktadır. Endüstri ve madenlerde ise Melezler çalışır. Güney Afrika kıtanın en gelişmiş ülkesidir. Ülkede 100.000’in üzerinde birçok kent vardır.
Güney Afrika’nın ekonomik zenginliği yeraltı kaynaklarına dayanır. Kimberly ve Pretoria’da elmas, Transvaal ve Nathal’da kömür, demir, diğer bölgelerde krom, manganez, uranyum, platin ve özellikle altın (dünya altın üretiminin yarıdan fazlası) çıkarılır.
2. Dünya Savaşı’ndan sonra Anglosakson sermayesinin yardımıyla endüstri büyük ölçüde gelişmiştir. Metalurji, tekstil, kimya ve gıda endüstrileri ileri düzeydedir. Endüstri etkinlikleri Durban, Kap, Transvaal ve Port Elizabeth’te toplanmıştır. Bu kentler arasında yoğun bir ulaştırma ağı vardır.
Tarım da ülke ekonomisinde önemli bir yer tutar. Yetiştirilen başlıca ürünler buğday, mısır, şekerkamışı, pamuk, tütün, turunçgiller vb.’dir.
Hayvancılık iç bölgelerde ve batıda yoğundur. Özellikle koyun yetiştiriciliği önemli bir yer tutar. Elde edilen yünün büyük bir bölümü dışarı satılır. Son yıllarda Beyazların Siyahilere tanımış olduğu bazı sosyal haklar yine de yetersiz olduğundan ülkedeki Siyah - Beyaz çatışmaları bütün şiddetiyle günümüzde de sürmektedir.
Namibya, Güney Afrika’ya bağlı iken 1968’de Birleşmiş Milletler’in korunması altına girdi ve bir süre sonra bağımsızlığını kazandı.
Doğal Ortam: Güney Afrika’nın yüzey şekilleri genel olarak düzlük ve alçaktır. Ülkenin yalnız doğusu ve güneyinin bir bölümü dağlıktır. Kuzey ve batıda Kalahari Çölü uzanır. Ülkenin en büyük ırmağı Orange’dır. Batı bölgesinin savanlarla kaplı olmasına karşın, doğu kesimi çok yağış aldığından bitki örtüsü daha zengindir. İklim genelde tropikal iklimdir. Yalnız güneydeki Kap Bölgesi’nde Akdeniz iklimi görülür.
Nüfus, ülkenin güney ve doğu bölgelerinde yoğundur. Güney Afrika halkını dört etnik gurup oluşturur. Beyazlar, Asyalılar, Melezler ve Siyahiler. Yönetim ve ekonomik güç azınlıkta olmalarına karşın Beyazların elindedir.
Günümüzde ırk ayırımı (Apartheid) Güney Afrika’da hala sürmektedir. Nüfusun % 70’ini oluşturan Siyahiler, beyazlar tarafından her türlü sosyal haklardan yoksun olarak tarım alanında çalıştırılmaktadır. Endüstri ve madenlerde ise Melezler çalışır. Güney Afrika kıtanın en gelişmiş ülkesidir. Ülkede 100.000’in üzerinde birçok kent vardır.
Güney Afrika’nın ekonomik zenginliği yeraltı kaynaklarına dayanır. Kimberly ve Pretoria’da elmas, Transvaal ve Nathal’da kömür, demir, diğer bölgelerde krom, manganez, uranyum, platin ve özellikle altın (dünya altın üretiminin yarıdan fazlası) çıkarılır.
2. Dünya Savaşı’ndan sonra Anglosakson sermayesinin yardımıyla endüstri büyük ölçüde gelişmiştir. Metalurji, tekstil, kimya ve gıda endüstrileri ileri düzeydedir. Endüstri etkinlikleri Durban, Kap, Transvaal ve Port Elizabeth’te toplanmıştır. Bu kentler arasında yoğun bir ulaştırma ağı vardır.
Tarım da ülke ekonomisinde önemli bir yer tutar. Yetiştirilen başlıca ürünler buğday, mısır, şekerkamışı, pamuk, tütün, turunçgiller vb.’dir.
Hayvancılık iç bölgelerde ve batıda yoğundur. Özellikle koyun yetiştiriciliği önemli bir yer tutar. Elde edilen yünün büyük bir bölümü dışarı satılır. Son yıllarda Beyazların Siyahilere tanımış olduğu bazı sosyal haklar yine de yetersiz olduğundan ülkedeki Siyah - Beyaz çatışmaları bütün şiddetiyle günümüzde de sürmektedir.
Namibya, Güney Afrika’ya bağlı iken 1968’de Birleşmiş Milletler’in korunması altına girdi ve bir süre sonra bağımsızlığını kazandı.