Güneş dil teorisi nedir ne zaman ortaya çıkmıştır kaynağı nedir? genel bilgi

GÜNEŞ DİL TEORİSİ dillerin kökenini ve Türkçe’nin başka dillerle bağlantısını açıklamaya çalışan kuram. 1935-1936 yıllarında Türkiye’de resmi görüş olarak öne sürüldü, birçok bilim adamı tarafından ciddiyetle savunuldu ve üniversitede ders olarak okutuldu.


Kuramın kaynağı Dr. H.F.Kvergic’in Viyana’dan Atatürk’e gönderdiği Türk Dili’nin Bazı Elemanlarının Psikolojisi adlı eserdir.

Dr. Kvergic’in ve ona dayanılarak geliştirilen kuramın özeti şudur: tarih öncesi çağlarda ilk insanlar her şeyin aslı olarak güneşi düşündüler ve ona “ağ” adını verdiler. “Ağ” ve onun değişik biçimleri olan “eg”, “ig”, “ev”, “iy” sözcükleri bütün dillerdeki sözcüklerin temel heceleri oldu. Böylece dillerin kökeni birleştiriliyordu.

Sonraları kuram daha da geliştirildi. Türkler Orta Asya’dan bütün dünyaya yayılırlarken kültür dilini de gittikleri yerlere götürdüler, yeryüzündeki diğer dillere yaydılar. Yabancı dillerdeki birçok söz yukarıda anlatılan Güneş-Dil bağıntısı ile açıklanabilir denildi ve bu alanda birçok uygulamalar yapıldı.

Güneş-Dil Teorisi bilimsel temelden yoksun olmakla birlikte Türklüğün ve Türkçenin eskiliğinin ve öneminin ortaya çıkmasına yaradı. Türklük ve Türkçecilik bilincini pekiştirdi. Bilimsel temelden yoksun olan kuram bir süre sonra terkedildi, ders programlarından da çıkarıldı.