GİNE Batı Afrika'da devlet. Yüzölçümü 45.857 km.2, nüfusu 12,72 milyon, başkenti Konakri (Conakry). Batısında Atlas Okyanusu bulunan Gine'nin etrafı altı Afrika devletiyle (Gine Bissau, Senegal, Mali, Fildişi Kıyısı, Liberya, Sierra Leone) çevrilidir.
Bol yağış alan ülkenin kıyı şeridi mangrov ormanlarıyla kaplıdır. İçerlere doğru gidildikçe arazi yükselir ve Futa Calon Yaylası ile Mandinga Platosu'ndan ayrılır. Mandinga bölümünün suları Nijer Irmağı'nın yukarı kollarınca toplanır. Güney bölümleri yarı tropikal iklim nedeniyle sık ormanlarla kaplıdır. Orman olmayan yerler bozkırlarla örtülüdür.
Gine'de çeşitli etnik topluluklar yaşar: Başta Pöller (Fulani) olmak üzere Mandıngalar, Fulbeler, Susular, vb. Nüfusun çoğu kıyı kesiminde ve Futa Calon'da toplanmıştır.
Halkın geçimi tarıma dayanır, kentleşme oranı düşüktür. Yapılan tarım bölgelere göre değişiktir: Atlantik kıyısında pirinç, muz ve palmiye yağı, Futa Calon'da hayvancılık, Mandinga Platosu'nda manyok, darı ve pirinç, güneyde ise kahve ve yağ palmiyesi. Maden zenginliği başlıca üç cevhere dayanır: Elmas, demir ve en önemlisi boksit (10 Mt).
Dış yardımlara karşın (Birleşik Amerika, Çin Halk Cum.), sanayi gelişmemiştir. (alüminyum, tekstil ve besin fabrikaları). Dış yardımlar özellikle hidroelektrik üretiminde kullanılmaktadır. Gine dışarıya hammadde satıp, işlenmiş ürünler ve makineler alır.
Ortaçağda Mali İmparatorluğu'nun bir parçası olan Gine 16. yüzyıldan 19. yüzyılın sonuna dek yoğun bir köle ticaretine sahne olmuştur. 1900 yılında Fransız yönetimi altına giren Gine, cumhurbaşkanı Ahmet Sekoutoure önderliğinde 1958 yılında bağımsızlığını kazandı. Gine halkının % 65'i Müslümandır.
Bol yağış alan ülkenin kıyı şeridi mangrov ormanlarıyla kaplıdır. İçerlere doğru gidildikçe arazi yükselir ve Futa Calon Yaylası ile Mandinga Platosu'ndan ayrılır. Mandinga bölümünün suları Nijer Irmağı'nın yukarı kollarınca toplanır. Güney bölümleri yarı tropikal iklim nedeniyle sık ormanlarla kaplıdır. Orman olmayan yerler bozkırlarla örtülüdür.
Gine'de çeşitli etnik topluluklar yaşar: Başta Pöller (Fulani) olmak üzere Mandıngalar, Fulbeler, Susular, vb. Nüfusun çoğu kıyı kesiminde ve Futa Calon'da toplanmıştır.
Halkın geçimi tarıma dayanır, kentleşme oranı düşüktür. Yapılan tarım bölgelere göre değişiktir: Atlantik kıyısında pirinç, muz ve palmiye yağı, Futa Calon'da hayvancılık, Mandinga Platosu'nda manyok, darı ve pirinç, güneyde ise kahve ve yağ palmiyesi. Maden zenginliği başlıca üç cevhere dayanır: Elmas, demir ve en önemlisi boksit (10 Mt).
Dış yardımlara karşın (Birleşik Amerika, Çin Halk Cum.), sanayi gelişmemiştir. (alüminyum, tekstil ve besin fabrikaları). Dış yardımlar özellikle hidroelektrik üretiminde kullanılmaktadır. Gine dışarıya hammadde satıp, işlenmiş ürünler ve makineler alır.
Ortaçağda Mali İmparatorluğu'nun bir parçası olan Gine 16. yüzyıldan 19. yüzyılın sonuna dek yoğun bir köle ticaretine sahne olmuştur. 1900 yılında Fransız yönetimi altına giren Gine, cumhurbaşkanı Ahmet Sekoutoure önderliğinde 1958 yılında bağımsızlığını kazandı. Gine halkının % 65'i Müslümandır.