GEVİŞGETİRENLER memeli hayvanların toynaklılar takımından bir alttakım (Ruminantia). İnsanların en büyük yardımcısı olan hayvanlar bu gruptandır, kimisi av hayvanı, kimisi evcil hayvan olarak uygarlığın başlangıcından beri insanlara yarar sağlamaktadırlar.
Sığır, manda, bizon, yak, keçi, koyun, ren geyiği, deve, lama, geyik, dağ keçisi, çeşitli antiloplar; zürafa geviş getiren hayvanlar arasındadır. Bunlar çift parmaklı olup, parmakları toynaklı hayvanlardır.
Mideleri dört bölümdür: işkembe, börkenek, kırkbayır, şirden. Hepsi otla beslenir. Yedikleri otlar işkembede birikir, mide öz sularıyla karışarak yumuşar, oradan börkeneğe geçer ve hayvan dinlenirken lokma lokma ağza getirilerek yeniden ağızda çiğnenir. Yutulan lokma bu kez kırkbayıra, oradan da şirdene geçer. Bu olaya geviş getirme denir.
Bazılarının yalnız erkeklerinde, bazılarınınsa hem erkeğinde, hem dişisinde bir çift boynuz bulunan hayvanlar bunlardır. Hemen hemen hepsinin etinden sütünden, derisinden, gücünden, vb. yararlanılır.
Sığır, manda, bizon, yak, keçi, koyun, ren geyiği, deve, lama, geyik, dağ keçisi, çeşitli antiloplar; zürafa geviş getiren hayvanlar arasındadır. Bunlar çift parmaklı olup, parmakları toynaklı hayvanlardır.
Mideleri dört bölümdür: işkembe, börkenek, kırkbayır, şirden. Hepsi otla beslenir. Yedikleri otlar işkembede birikir, mide öz sularıyla karışarak yumuşar, oradan börkeneğe geçer ve hayvan dinlenirken lokma lokma ağza getirilerek yeniden ağızda çiğnenir. Yutulan lokma bu kez kırkbayıra, oradan da şirdene geçer. Bu olaya geviş getirme denir.
Bazılarının yalnız erkeklerinde, bazılarınınsa hem erkeğinde, hem dişisinde bir çift boynuz bulunan hayvanlar bunlardır. Hemen hemen hepsinin etinden sütünden, derisinden, gücünden, vb. yararlanılır.