Galileo Galilei (1564-1632) İtalyan fizikçisi ve astronomu. Deneysel yöntemin kurucularından biridir. Dinamik biliminin de kurucusudur. Daha on dokuz yaşında iken Galilei Piza’daki kilisenin kubbesinden sarkan avizenin hareketlerini kendi nabız atışlarıyla karşılaştırarak sarkacın zaman ölçütü olarak kullanılabileceğini anladı.
Piza Kulesi’nin tepesinden bilyaları aşağıya atarak bütün cisimlerin aynı hızla düştüğünü gösterdi ve 1602 yılında, kulenin eğriliğinden de yararlanarak düşmenin bağlı olduğu kanunları belirledi. Yerçekimine ilişkin birçok deneme yaptı.
Copernic’in güneş sistemi hakkındaki görüşünü (güneşin dünya çevresinde değil, dünyanın güneş çevresinde dönmesi) benimsedi, bunu kanıtlayıcı deneyler yaptı. 1638’de mermilerin boşlukta çizdiği parabolik eğri hareketini gösterdi. Ses biliminde durağan dalgaları buldu ve müzikteki aralıkları tanımladı.
İlk mikroskoplardan birini de o yaptı ve 1609’da Venedik’te kendi adını taşıyan gök dürbününü icat etti. Bu dürbünle Ay’ın salınımlarını, Jüpiter’in uydularını, Saturn’ün halkalarını, güneşin dönüşünü ve lekelerini, Venüs’ün’ evrelerini ortaya çıkardı.
Elde ettiği bu sonuçlar ve dünyanın güneş çevresinde döndüğünü öne sürmesi kilise adamlarını öfkelendirdi. Artık bu çeşit bilgileri öne sürmesi ve yayması yasaklandı. Ama o, ülkesi olan Floransa’ya döndü ve 1632’de sistemin kesinliğini belirten bütün kanıtları yayımladı. Bunun üzerine Engizisyon mahkemesine verildi (1633).
Mahkeme önünde diz çöktürülerek yazdıklarının ve söylediklerinin yalan olduğunu kabul etmeye zorlandı. 70 yaşını geçtiği için öldürülmedi, ama evinde hapis kalmasına karar verildi. Söylentiye göre mahkemede yargıçların isteğini yerine getiren bilgin, işi bitip de çıkarken, “Eppur, si muove” (Ama gene de dönüyor) diye söylenmiştir.
Piza Kulesi’nin tepesinden bilyaları aşağıya atarak bütün cisimlerin aynı hızla düştüğünü gösterdi ve 1602 yılında, kulenin eğriliğinden de yararlanarak düşmenin bağlı olduğu kanunları belirledi. Yerçekimine ilişkin birçok deneme yaptı.
Copernic’in güneş sistemi hakkındaki görüşünü (güneşin dünya çevresinde değil, dünyanın güneş çevresinde dönmesi) benimsedi, bunu kanıtlayıcı deneyler yaptı. 1638’de mermilerin boşlukta çizdiği parabolik eğri hareketini gösterdi. Ses biliminde durağan dalgaları buldu ve müzikteki aralıkları tanımladı.
İlk mikroskoplardan birini de o yaptı ve 1609’da Venedik’te kendi adını taşıyan gök dürbününü icat etti. Bu dürbünle Ay’ın salınımlarını, Jüpiter’in uydularını, Saturn’ün halkalarını, güneşin dönüşünü ve lekelerini, Venüs’ün’ evrelerini ortaya çıkardı.
Elde ettiği bu sonuçlar ve dünyanın güneş çevresinde döndüğünü öne sürmesi kilise adamlarını öfkelendirdi. Artık bu çeşit bilgileri öne sürmesi ve yayması yasaklandı. Ama o, ülkesi olan Floransa’ya döndü ve 1632’de sistemin kesinliğini belirten bütün kanıtları yayımladı. Bunun üzerine Engizisyon mahkemesine verildi (1633).
Mahkeme önünde diz çöktürülerek yazdıklarının ve söylediklerinin yalan olduğunu kabul etmeye zorlandı. 70 yaşını geçtiği için öldürülmedi, ama evinde hapis kalmasına karar verildi. Söylentiye göre mahkemede yargıçların isteğini yerine getiren bilgin, işi bitip de çıkarken, “Eppur, si muove” (Ama gene de dönüyor) diye söylenmiştir.