EGE BÖLGESİ Anadolu'nun Marmara Denizi'nin güneyinde kalan batı bölümü. Alanı yaklaşık olarak 80.000 km2. Bölgede bulunan iller: İzmir, Manisa, Aydın, Uşak, Kütahya’nın tamamı Muğla, Denizli ve Afyon’un bir bölümü.
Ege Bölgesi, dağların kıyıya dikey uzanması nedeniyle Türkiye’nin denize en açık bölgesidir. Bu nedenle deniz ikliminin etkisi içerilere kadar girer. Dağların arasındaki geniş vadilerin tabanı, kalın alüvyonlarla kaplıdır. Bölgenin verimliliği bu özellikten ve ılıman iklimden kaynaklanır.
Ege Bölgesinin kıyı kesimlerinde yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağmurlu geçer. İç kesimlerde yükseklik ve denize uzaklık nedeniyle iklim biraz sertleşir. Yağış miktarı yılda 500 mm. dolayındadır, bazı kesimlerde bu rakam daha da fazladır.
Bölgenin bazı kıyıları, yalnız Türkiye’nin değil belki dünyanın da en girintili çıkıntılı kıyılarıdır. Bu kıyıların önünde uzanan Ege Denizi’nde yüzlerce ada yer alır.
Bölgenin ırmakları, (Gediz, Bakırçay, Küçük Menderes, Büyük Menderes) Ege Denizi’ne dökülür. İki büyük gölden biri (Marmara ya da Mermere Gölü. 34 km2.) Gediz Vadisi’nin yakınında, diğeri (Bafa Gölü. 60 km2.) Büyük Menderes ağzı yakınındadır.
Ege Bölgesi, iklimi ve verimli toprakları ile her türlü tarıma elverişlidir. Toprakların yüzde 40’ı tarım alanı, yüzde 21’i orman, yüzde 22’si otlaktır, Bölgede tahıl, sebze ve sanayi bitkileri üretimi önemli yer tutar. Tahıllardan buğday, arpa, sanayi bitkilerinden pamuk, tütün başta gelir.
Zeytin, üzüm ve incir de bölgenin başlıca ürünleridir. Çekirdeksiz üzüm ve kurutulmaya elverişli incir, yalnız bu bölgeye özgü ürünlerdir.
Bölgenin ekonomisinde hayvancılık da önemli yer tutar. Yalnız koyun ve keçi sayısı 7 milyonun üstündedir.
Sanayi açısından Marmara Bölgesinden sonra gelen Ege Bölgesi’nin en önemli sanayi merkezi İzmir’dir. Kentte pamuklu ve yünlü dokuma fabrikaları, makine ve madeni eşya, boya, yağ, sabun Fabrikaları, tütün üzüm, incir işleme atölyeleri, vb. vardır.
Ayrıca Uşak ve Kütahya’da şeker, Kütahyada gübre, Aydın, Denizli Nazilli ve Uşak'ta büyük iplik ve dokuma fabrikaları bulunur. İç kaimlerde halıcılık yaygındır. İzmir’in kuzeyinde büyük petrol rafinerisi (Aliağa) ve petrokimya tesisleri bulunmaktadır. Bölgenin en önemli madeni Soma, Değirmisaz, Tunçbilek ve Seyitömer deki linyit yataklarıdır.
Ege Bölgesi, dağların kıyıya dikey uzanması nedeniyle Türkiye’nin denize en açık bölgesidir. Bu nedenle deniz ikliminin etkisi içerilere kadar girer. Dağların arasındaki geniş vadilerin tabanı, kalın alüvyonlarla kaplıdır. Bölgenin verimliliği bu özellikten ve ılıman iklimden kaynaklanır.
Ege Bölgesinin kıyı kesimlerinde yazlar sıcak ve kurak, kışlar ılık ve yağmurlu geçer. İç kesimlerde yükseklik ve denize uzaklık nedeniyle iklim biraz sertleşir. Yağış miktarı yılda 500 mm. dolayındadır, bazı kesimlerde bu rakam daha da fazladır.
Bölgenin bazı kıyıları, yalnız Türkiye’nin değil belki dünyanın da en girintili çıkıntılı kıyılarıdır. Bu kıyıların önünde uzanan Ege Denizi’nde yüzlerce ada yer alır.
Bölgenin ırmakları, (Gediz, Bakırçay, Küçük Menderes, Büyük Menderes) Ege Denizi’ne dökülür. İki büyük gölden biri (Marmara ya da Mermere Gölü. 34 km2.) Gediz Vadisi’nin yakınında, diğeri (Bafa Gölü. 60 km2.) Büyük Menderes ağzı yakınındadır.
Ege Bölgesi, iklimi ve verimli toprakları ile her türlü tarıma elverişlidir. Toprakların yüzde 40’ı tarım alanı, yüzde 21’i orman, yüzde 22’si otlaktır, Bölgede tahıl, sebze ve sanayi bitkileri üretimi önemli yer tutar. Tahıllardan buğday, arpa, sanayi bitkilerinden pamuk, tütün başta gelir.
Zeytin, üzüm ve incir de bölgenin başlıca ürünleridir. Çekirdeksiz üzüm ve kurutulmaya elverişli incir, yalnız bu bölgeye özgü ürünlerdir.
Bölgenin ekonomisinde hayvancılık da önemli yer tutar. Yalnız koyun ve keçi sayısı 7 milyonun üstündedir.
Sanayi açısından Marmara Bölgesinden sonra gelen Ege Bölgesi’nin en önemli sanayi merkezi İzmir’dir. Kentte pamuklu ve yünlü dokuma fabrikaları, makine ve madeni eşya, boya, yağ, sabun Fabrikaları, tütün üzüm, incir işleme atölyeleri, vb. vardır.
Ayrıca Uşak ve Kütahya’da şeker, Kütahyada gübre, Aydın, Denizli Nazilli ve Uşak'ta büyük iplik ve dokuma fabrikaları bulunur. İç kaimlerde halıcılık yaygındır. İzmir’in kuzeyinde büyük petrol rafinerisi (Aliağa) ve petrokimya tesisleri bulunmaktadır. Bölgenin en önemli madeni Soma, Değirmisaz, Tunçbilek ve Seyitömer deki linyit yataklarıdır.