DİLBİLİM dilleri inceleyen bilim (lengüistik). Dilbilgisi, sesbilgisi (fonetik), sesbilim (fonoloji), anlambilim (semantik), sözcükbilim (leksikoloji) konularını içerir.
Dilbilim başlıca üç dala ayrılır: Betimlemeli dilbilim, konuluşan ya da eskiden konuşulan dileri ayrıntılarıyla saptamaya çalışır.
Tarihi dilbilim, çeşitli dillerin evrimini ve genel olarak dilin evrimini araştırıp, evrim sürecini inceler.
Genel dilbilim ise dillerin bütünü hakkında derlenmiş olan bilgilerin bir bireşimini yapar. Ayrıca uygulamalı dilbilim, karşılaştırmalı dilbilim, dilbilimsel coğrafya, lehçeler bilimi gibi yan bölümleri de vardır.
Dilbilim bütün çalışmalarında başka bilimlerin araştırmalarından da yararlanır: sosyoloji, psikoloji, nöroloji, etnoloji, vb.
Dilbilim bugünkü anlamda yeni bir bilimdir. Eski Hint’de İÖ 6. yüzyıldan itibaren kutsal metinlerin (Veda) olduğu gibi korunması amacıyla dilbilgisine önem verilmiş, Eski Yunan’da dil felsefesine, yani düşünce ile dil arasındaki bağıntıya önem verilmişse de dilin bilimsel açıdan ele alınıp incelenmesi ancak 19. yüzyılda gerçekleşmiştir.
Bunun sonucunda karşılaştırmalı dilbilim, dillerin evrimi ve dil aileleri gerçekleri ortaya çıkmıştır. Genel dilbilimi kuran Ferdinand de Saussure’nin görüşleri dilbilim alanında yeni gelişmeler sağlamıştır. Yapısalcılık ve yapısalcı akımların hemen hepsinin kökeninde Saussere’nin görüşleri yatar.
Dilbilim başlıca üç dala ayrılır: Betimlemeli dilbilim, konuluşan ya da eskiden konuşulan dileri ayrıntılarıyla saptamaya çalışır.
Tarihi dilbilim, çeşitli dillerin evrimini ve genel olarak dilin evrimini araştırıp, evrim sürecini inceler.
Genel dilbilim ise dillerin bütünü hakkında derlenmiş olan bilgilerin bir bireşimini yapar. Ayrıca uygulamalı dilbilim, karşılaştırmalı dilbilim, dilbilimsel coğrafya, lehçeler bilimi gibi yan bölümleri de vardır.
Dilbilim bütün çalışmalarında başka bilimlerin araştırmalarından da yararlanır: sosyoloji, psikoloji, nöroloji, etnoloji, vb.
Dilbilim bugünkü anlamda yeni bir bilimdir. Eski Hint’de İÖ 6. yüzyıldan itibaren kutsal metinlerin (Veda) olduğu gibi korunması amacıyla dilbilgisine önem verilmiş, Eski Yunan’da dil felsefesine, yani düşünce ile dil arasındaki bağıntıya önem verilmişse de dilin bilimsel açıdan ele alınıp incelenmesi ancak 19. yüzyılda gerçekleşmiştir.
Bunun sonucunda karşılaştırmalı dilbilim, dillerin evrimi ve dil aileleri gerçekleri ortaya çıkmıştır. Genel dilbilimi kuran Ferdinand de Saussure’nin görüşleri dilbilim alanında yeni gelişmeler sağlamıştır. Yapısalcılık ve yapısalcı akımların hemen hepsinin kökeninde Saussere’nin görüşleri yatar.