Çalgılar (enstrüman) nedir nelerdir kaça ayrılır türleri özellikleri ve isimleri

ÇALGILAR (enstrüman) ritmleri ve ezgileri olan sesleri çıkarmak için yapılmış aletler topluluğu. Sese eşlik etmek ya da sesin yerini tutmak üzere çok eskiden beri yapılagelen bu aletler, önce doğu ülkelerinde ortaya çıkmıştır. Günümüzde çalgıların sayısı, teker teker sayılamayacak kadar çeşitli ve çoktur.


Bütün dünyada kullanılan yaygın çalgılar telli, nefesli ve vurma çalgılar olarak üçe, bunlar da kendi içlerinde bazı bölümlere ayrılırlar.

Mızrapla ya da mızrapsız çalınan telli çalgılar; Bunlarda teller, bir tığ, mızrap, ya da parmakla dokunularak, çekilerek titreştirilir: Arp, bağlama (saz), balalayka, banco, kanun, mandolin,santur, tambur, vb.

Yaylı telli çalgılar, Keman, kemençe, kontrbas, viyola, viyolonsel, vb.

Klavyeli telli çalgılar, Tellere, klavyeye bağlı bir tokmakla vurularak çalınan bu çalgıların başında piyano gelir. Klavsen de bu türdendir.

Dilli ya da dilsiz nefesli çalgılar: Doğrudan doğruya ağızla üflenerek çalınan, çoğunluğu boru biçiminde çalgılardır: Armonika (ağız mızıkası), boru, flüt, gayda, kaval, klarnet, ney, obua, tulum, zurna, vb.

Ağızlıklı nefesli çalgılar; Özel bir ağızlığı olan ve üflenerek çalınan çalgılardır: Büğlü, fagot, kornet, korno, saksafon, vb.

Klavyeli nefesli çalgılar: Akordiyon, armoniyum, org.

Vurma çalgılar: Deri gerilmiş kasnak şeklinde ya da bakır ve tunç gibi metallerden yapılmış çalgılardır. Bunlara bir ya da iki çubukla vurularak ses çıkarılır: Darbuka, davul, def, dümbelek (kudüm), timpani, trampet, zil. vb.

Çalgıların türleri, adları, yapım özellikleri ve tarihi ile uğraşan bilim dalına organoloji denir.