ASYA KITASI dünyanın beş ana karasından biri. Yüz ölçümü 44.000.000 km2, nüfusu yaklaşık olarak 4,463 milyar. Doğal ortam. Asya ana karalarının en büyüğüdür. Hemen hemen tamamı Kuzey Yarım kürede dir.
Akdeniz'den Büyük Okyanus'a kadar, batıdan doğuya doğru yüksek bir dağ zinciri Asya'nın güneyinde uzayıp gider: kafkaslar, Zagros Dağları, Hindikuş, Pamir ve Himalaya Dağları. Bu dağların hemen hepsinin tepesi kar ve buzullarla kaplıdır.
Himalayalar'ın devamı olan dağlar doğuda güneye kıvrılarak Birmanya üzerinden Endonezya Adaları'na geçer. Dünyanın en yüksek yeri bu dağ zincirinin Himalaya kesimindedir (Everest doruğu 8.880 m).
Asya'nın kuzeyinde tekdüze görünümde bir ova ve yayla karışımı uzanır. Orta Asya ve Sibirya, Anakaranın güneyinde üç büyük yarımada yer alır: Arabistan, Hindistan ve Çin Hindi. Doğu kıyıları girintili çıkıntılıdır ve dağlık adalarla kaplıdır. Bu adalar sık sık depremlerle sallanır. Dünyanın bir kısım yanardağları da bu adalar üzerindedir.
Asya’da değişik iklim alanları göze çarpar. Ana karanın kuzeyinde, okyanustan uzaklık nedeniyle tam bir Sibirya iklimi egemendir; yaz kış ve gece gündüz arasında büyük sıcaklık farkı vardır, yağışlar az, kışlar şiddetlidir. Kuzeyde egemen bitki örtüsü cılız yosun ve tikenlerden oluşan tundradır. Bunun güneyinde tayga ve yağışların az olduğu yerlerde çayırlar uzanır.
Batı ve Orta Asya, bulunduğu enlem (Arabistan), denizden uzaklık ve yer engebeleri yüzünden (Tibet ve Gobi) düzensiz ve az yağış aldığı için hem çoraktır, hem de ya çok sıcak, ya çok soğuktur. Asya’nın yalnız batı kıyılarında Akdeniz iklimi egemendir.
Güney ve Doğu Asya muson alanıdır. Kışlar kurak ve serin. yazlar sıcak ve yağışlıdır. Yazın denizden Kuzey Yarımküreye doğru esen nemli hava dağ zincirlerine ulaşınca içindeki suyu bu dağların eteklerine döker (Himalaya eteklerinde yılda metrekareye 12 metre yağış düşer). Daha güneyde ekvator iklimi görünür (Bomeo). Tüm muson bölgesi sık ormanlarla kaplıdır.
Akdeniz'den Büyük Okyanus'a kadar, batıdan doğuya doğru yüksek bir dağ zinciri Asya'nın güneyinde uzayıp gider: kafkaslar, Zagros Dağları, Hindikuş, Pamir ve Himalaya Dağları. Bu dağların hemen hepsinin tepesi kar ve buzullarla kaplıdır.
Himalayalar'ın devamı olan dağlar doğuda güneye kıvrılarak Birmanya üzerinden Endonezya Adaları'na geçer. Dünyanın en yüksek yeri bu dağ zincirinin Himalaya kesimindedir (Everest doruğu 8.880 m).
Asya'nın kuzeyinde tekdüze görünümde bir ova ve yayla karışımı uzanır. Orta Asya ve Sibirya, Anakaranın güneyinde üç büyük yarımada yer alır: Arabistan, Hindistan ve Çin Hindi. Doğu kıyıları girintili çıkıntılıdır ve dağlık adalarla kaplıdır. Bu adalar sık sık depremlerle sallanır. Dünyanın bir kısım yanardağları da bu adalar üzerindedir.
Asya’da değişik iklim alanları göze çarpar. Ana karanın kuzeyinde, okyanustan uzaklık nedeniyle tam bir Sibirya iklimi egemendir; yaz kış ve gece gündüz arasında büyük sıcaklık farkı vardır, yağışlar az, kışlar şiddetlidir. Kuzeyde egemen bitki örtüsü cılız yosun ve tikenlerden oluşan tundradır. Bunun güneyinde tayga ve yağışların az olduğu yerlerde çayırlar uzanır.
Batı ve Orta Asya, bulunduğu enlem (Arabistan), denizden uzaklık ve yer engebeleri yüzünden (Tibet ve Gobi) düzensiz ve az yağış aldığı için hem çoraktır, hem de ya çok sıcak, ya çok soğuktur. Asya’nın yalnız batı kıyılarında Akdeniz iklimi egemendir.
Güney ve Doğu Asya muson alanıdır. Kışlar kurak ve serin. yazlar sıcak ve yağışlıdır. Yazın denizden Kuzey Yarımküreye doğru esen nemli hava dağ zincirlerine ulaşınca içindeki suyu bu dağların eteklerine döker (Himalaya eteklerinde yılda metrekareye 12 metre yağış düşer). Daha güneyde ekvator iklimi görünür (Bomeo). Tüm muson bölgesi sık ormanlarla kaplıdır.