ARGO belli bir topluluğa ya da meslek grubuna özgü sözcükler topluluğu. Halk arasında tulumbacı ağzı, külhanbeyi ağzı da denir. Gerçek argo önce bir grup arasında konuşulan şifremsi sözcüklerden oluşur, ama zamanla bunlardan bazıları genelleşerek herkesçe kullanılır.
Bu sözcükleri kullanmak bir çeşit içtenlik, biraz da gülmece havası taşır. Örneğin bedava yerine anafor, çok çalışmak yerine ineklemek, küfür yerine kalaylamak, kovmak yerine sepetlemek...denir.
Argo sözcükler dilin asıl sözcükleri kadar uzun ömürlü olamazlar. Belli bir süre sonra bunların modası geçer, yerlerini yenileri alır. Bu nedenle argo ile bir şiir ya da öykü yazmak düşünülemez, ama argoya geniş ölçüde yer veren eserler yok değildir.
Bu sözcükleri kullanmak bir çeşit içtenlik, biraz da gülmece havası taşır. Örneğin bedava yerine anafor, çok çalışmak yerine ineklemek, küfür yerine kalaylamak, kovmak yerine sepetlemek...denir.
Argo sözcükler dilin asıl sözcükleri kadar uzun ömürlü olamazlar. Belli bir süre sonra bunların modası geçer, yerlerini yenileri alır. Bu nedenle argo ile bir şiir ya da öykü yazmak düşünülemez, ama argoya geniş ölçüde yer veren eserler yok değildir.