SİVRİSİNEK sinekler takımından ince yapılı, sokucu sinek. Birçok türü vardır ve dünyanın genellikle sıcak ve ılıman bölgelerinde, nemli, bataklık çevrelerde yaşar. Hepsinde duyargalar iplik gibi ince uzun ve tüylüdür. Gövde ve bacaklar da duyargalar gibi ince uzun ağız delici ve emicidir.
Bütün bu yönleriyle sineklerden ayrıldıkları gibi üremeleri açısından da sineklerden çok farklıdırlar. Yumurtadan çıkan yavrular suda yaşadıkları halde hava ile solunum yaparlar. Hayvan arka tarafını suyun yüzeyine yanaştırarak soluk alır, ağız bölümündeki tüycüklerle de suyu hareket ettirerek yakaladığı planktonlarla beslenir. Nemf olduğu zaman yön değiştirir, bu sefer ağız bölümüyle solunuma başlar.
Sivrisineğin Türkiye’de en yaygın cinsi külekstir. Buna bayağı sivrisinek denebilir, çünkü sıtma sivrisineği değildir. Küleksin pek çok türü vardır. En yaygın olanlarından Culex pipiens ve Culez elegans’ın erkekleri bitkilerin özsuyu ile beslendikleri halde dişileri genellikle kan emerler. Anol cinsi sivrisineklerse daha tehlikelidir, çünkü bunlar sıtma sivrisinekleridir; sıtmayı insandan insana bulaştırarak yayanlar. Sıtma asalağı plazmodyum gelişme evrelerinin bir dönemini muhakkak anofel cinsinden sivrisineklerde geçirir.
İster sıtma sivrisineği olsun, ister diğerleri olsun tüm sivrisinekler zararlı hayvanlardır. Yok edilmeleri için üreme kaynaklarının ortadan kaldırılması gerekir. Bunun için bataklıkların kurutulması, durgun ve birikinti suların giderilmesi, pirinç tavaları gibi zorunlu olarak su tutulan yerlerin ilaçlanması gerekir. Sivrisinekler susuz yerde ve akarsuda üreyemez.